فطر یعنی نقض حالت اولیه و تحول؛ و عید فطر، هنگام افطار معنوی است.
ما در این ماه، هر شب با افطار، در بُعد جسمانی از حالت اول خود که گرسنگی و تشنگی بود، جدا میشدیم و تحولی تازه داشتیم. یعنی ضعفمان از بین میرفت و اثر خوردن و نوشیدن در جسممان ظاهر میشد.
البته در همۀ این شبها، شرایط آماده بود تا افطار معنوی نیز داشته باشیم، یعنی در افکار و رفتارمان از حالت قبل جدا شویم و به رتبهٔ بالاتر برسیم. اما عید فطر، زمان خاص این تحول است.
فطر یعنی جدا شدن از اختیار خود و رسیدن به اطاعت محض از خدا. اینکه بتوانیم تسلیم او شویم و شخصیتمان را با او زیرورو کنیم. به قول معروف، آدم جدیدی شویم و این، تحولی عمیق است که به دست خودمان اتفاق میافتد.
پس اگر میخواهیم عید فطرمان مبارک باشد، نگاهمان فقط به دست خدا و اولیاء او نباشد و منتظر نباشیم باز آنها کاری کنند. آنها کار خود را کردهاند. اکنون میخواهند ببینند ما از شرایطی که برایمان آماده نمودهاند، درست استفاده میکنیم و با رهایی از محدودیتها و خواستههای کوچک، هر لحظه شخصیت انسانیمان بزرگ میشود.
این همان حقیقت ربوبیت است که خدا شرایط رشد ما را آماده کرده و حرکت در مسیر آن را به عهدۀ خودمان گذاشته است؛ تا آنقدر بزرگ و فعال شویم که امام زمان و ولیامرمان شکوفایی ما را ببیند و دیگر بیاید تا هستی به نور حضورش تابان شود.
عید فطرمان مبارک
برگرفته از بیانات استاد لطفی آذر
رمضان 1439
نظرات کاربران